حجت الاسلام والمسلمین عابدینی در گفت وگو با رسا:
دیپلماسی مقاومت دشمن را مجبور به عقب نشینی می کند | نتیجه انفعال ذلت است
نماینده ولی فقیه در قزوین تأکید کرد: وقتی دشمن طرف مقابل را مقتدر ببیند، عقب می نشیند و دست از قلدرمآبی بر می دارد اما اگر ضعفی مشاهده کرد جلوتر می آید.
حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی نماینده ولی فقیه در استان قزوین در گفت وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری رسا، با تأکید بر تکیه مسؤولان بر دیپلماسی اقتدار و مقاومت گفت: تجربه بعد از انقلاب نشان داده که هرگاه با آمریکا و دشمنان مقتدرانه مواجه شدیم دشمن عقب نشینی کرده است.
وی افزود: یکی از مواردی که سبب عقب نشینی دشمنان می شود حضور همیشگی ملت ایران در صحنه های مختلف دفاع از اسلام و انقلاب است که سبب حیرت جهانیان می شود چرا که بسیاری از کشورها حتی نمی توانند جمعیتی به اندازه یک مسجد را جمع کنند اما در انقلاب اسلامی شاهد هستیم که مردم به صورت خودجوش در صحنه های گوناگون حضور دارند.
امام جمعه قزوین تأکید کرد: تکیه بر دیپلماسی مقاومت و اقتدار ادبیات دشمن را تغییر داده و سبب عقب نشینی آن ها می شود، وقتی دشمن طرف مقابل خود را مقتدر ببیند عقب می نشیند و دست از قلدرمآبی بر می دارد اما اگر ضعفی مشاهده کرد بیشتر جلو می آید.
وی ادامه داد: بارها اقتدار امام راحل و رهبر معظم انقلاب را مشاهده کردیم که چگونه سبب عقب نشینی دشمنان شده است، رهبر فرزانه انقلاب بارها با مواضع حکیمانه شرایط را به نفع انقلاب اسلامی و علیه دشمنان تغییر دادند.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی با اشاره به دیدار نخست وزیر ژاپن با رهبر معظم انقلاب ابراز داشت: قبل از این دیدار دشمنان یک موضع داشتند اما بعد از این دیدار و فرمایش رهبر انقلاب مبنی بر این که آمریکا را شایسته مذاکره و مبادله پیام نمی دادند، مشاهده کردیم که ادبیات آمریکایی ها و دشمنان ملتمسانه شد یعنی عزت الهی در کلام ولی خدا در زمان غیبت ظاهر شد.
وی با تأکید بر این که اقتدار در برابر بیگانه سبب ذلیل شدن دشمن خواهد شد، عنوان کرد: دیپلماسی مقاومت فعال ادبیات گستاخانه دشمن را به ادبیاتی منفعلانه تبدیل می کند.
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
سال 92 بود که دولت بنفش تدبیر و امید با شعار تعامل سازنده و مذاکره بر روی کار آمد و با اخذ اختیار مورد نیاز، گفتگوی دوجانبه و مذاکرات هسته ای با امریکایی ها را با هدف برداشتن تحریم های ظالمانه آغاز کرد.
از مذاکرۀ تلفنی دو رئیس جمهور ایران و امریکا گرفته تا جلسات متعدد پشت درب های بسته، دست تکان دادن عاشقانۀ دو وزیر خارجه از درون بالکن و قدم زدن هایشان در خیابان و هرآنچه در جهت تنش زدایی و تعامل سازنده از نظر روحانی و اعوان و انصارش لازم بود، صورت گرفت تا بالاخره برجام به دنیا آمد.
آفتاب تابان برجام تابیدن گرفت و تحریم های ظالمانه با المره لغو و نه تعلیق گشت تا هم چرخ سانتریفیوژ ها بچرخد و هم چرخ زندگی مردم
اما امروز مردم از خود سئوال میکنند چطور هرچه بیشتر از ناکارامدی دولت قبل، تحریم های فلج کننده، کوتولگی سیاسی و پنجه کشیدن به صورت دنیا فاصله گرفتیم و به سمت تعامل سازنده، دیپلماسی، تدبیر و امید و لغو تحریم های فلج کننده رفتیم، وضع زندگی و شرایط اقتصادی بدتر شد ؟
مگر نه اینکه با برداشته شدن تحریم قرار بود زندگی مردم بهتر شود و مردم به دولت یارانه دهند؟ مگر نه اینکه قرار بود اعتبار به پاسپورت ایرانی ها برگردد؟ مگر قرار نبود دنیا با زبان تکریم با ایران سخن بگوید؟
پس اینهمه اُولدُوروم بُولدُوروم برای چه بود؟ پس فایدۀ انگلیسی حرف زدن، لبخند ملیح و باز و بسته کردن به موقع دکمه های ظریف چه بود؟ پس اثر اطاعت از کدخدا در بازگرداندن کشتی کمک های بشر دوستانه به مردم یمن کجاست؟ پس چرا در رآکتور اتمی بتن ریختیم؟ پس چرا ماهواره به فضا نمیفرستیم؟
آیا امروز مردم آرزو نمیکنند که ای کاش مانند بدترین سالهای دولت احمدی نژاد (90 تا 92) پنجه به صورت امریکا میکشیدیم و ماهواره به فضا میفرستادیم و پیشرفت روز افزون هسته ای داشتیم و تحت شدیدترین تحریم های طول تاریخ قرار داشتیم؟
امروز همۀ مردم میتوانند هزینۀ سازش را با هزینۀ مقاومت مقایسه کنند و ببینند در دوران تحریم های فلج کننده بهتر و راحت تر زندگی میکردند یا در دوران لغو باالمُرّه تحریم های ظالمانه
امروز مردم میتوانند تفاوت رئیس جمهور با کلاس و خوشکل و خوش پوش و اهل دیپلماسی و تعامل با قدرت های جهانی را با رئیس جمهور زشت و بی کلاس و اهل شاخ و شانه کشی برای مستکبرین و زورگویان عالم را نه مقایسه بلکه محاسبه کنند.
امروز مردم تفاوت جلیلی را با ظریف و فرق اخم و یا لبخند به دشمن را با پوست و گوشت و استخوان خود حس کرده اند.
امروز مردم فرق بین هیئت دولتی که 100 بار به استان ها و شهر ها و روستاهای کشور رفت و از نزدیک به مسائل و مشکلاتشان میپرداخت و با آنها با در نهایت احترام و تواضع برخورد میکرد را با هیئت دولتی که از کاخ های طاغوت کشور را اداره میکند و با نگاه از پنجرۀ بستۀ ماشین نظر مردم را میسنجد و هر روز توهینی جدید برای مردم به ارمغان می آورند را از عمق جان چشیده اند.
امروز حسن روحانی و همپالگی هایش نزد مردم بی اعتبار ترین افرادند و دیگر با وعده های ایشان قند در دل کسی آب نمیشود و با فریب ایشان کسی به خیابان ها برای رقص و شادی نمی آید.
امروز دیگر دروغ پذیرفتن لوایح FATF برای حل مشکلات اقتصادی بی ارزش تر از آن است که حتی احمق ترین افراد جامعه را فریب داده و بتواند رهبری را به چالش بکشد.
اما برعکس، مردم شدیداً آمادۀ به چالش کشیدن و مؤاخذه و محاکمۀ فریبکاران و خائنین و دروغ گویانند.